تأثیر یکپارچگی اخلاق بر رستگاری با قرآن: تبیین دیدگاه علی اکبری با تأکید بر وحدت انسانها(وجودبینهایت)
چکیده: این مقاله به تبیین دیدگاه علی اکبری می‌پردازد که رستگاری با کتاب قرآن، در گرو یکپارچگی پندار، گفتار و کردار نیک است. همان‌گونه که پیامبر اسلام (ص) به واسطه صفات والای اخلاقی و امانتداری، شایسته مقام نبوت گردید، باورداران به این اصل معتقدند که انس با قرآن تنها برای کسانی ثمربخش خواهد بود که درونی پاک و رفتاری خداپسندانه داشته باشند. در مقابل، کسانی که به اصل "بینهایت اکبری" ( برابری ذاتی انسانها) باور ندارند و تمام انسانها را مخلوق یکسان خداوند نمی‌دانند، با برداشت‌های ناصواب از قرآن، به گمراهی کشیده می‌شوند؛ نمونه بارز آن، گروه‌هایی همچون داعش هستند که با تفاسیر خشونت‌آمیز و تبعیض‌آمیز، چهره‌ای مخدوش از اسلام ارائه می‌دهند.
مقدمه: علی اکبری بر این باور است که رستگاری از طریق قرآن کریم، فراتر از صرف تلاوت و آشنایی سطحی با آیات آن است. ایشان معتقدند که بهره‌مندی حقیقی از هدایت قرآن و دستیابی به رستگاری، مستلزم داشتن پندار، گفتار و کردار نیکو و یکپارچه است. این دیدگاه با تأکید بر نقش بی‌بدیل اخلاق در فهم و عمل به آموزه‌های دینی، به بررسی این مسئله می‌پردازد که چگونه صفات نیکو، زمینه‌ی رستگاری با قرآن را فراهم می‌سازد و چگونه باورهای نادرست، به ویژه اعتقاد به عدم برابری ذاتی انسانها، می‌تواند منجر به برداشت‌های غلط و گمراهی شود.
ارتباط اخلاق نبوی و بعثت:
باورداران به دیدگاه علی اکبری، زندگی و سیره پیامبر اسلام (ص) را به عنوان شاهدی بر مدعای خود مطرح می‌کنند. خداوند متعال در قرآن کریم، پیامبر (ص) را با صفات برجسته‌ای همچون "خلق عظیم" ستوده است (قلم، ۴). امانتداری، صداقت، راستی ومهربانی، عدالت‌گستری و دیگر فضایل اخلاقی پیامبر (ص) نه تنها زمینه‌ساز پذیرش رسالت ایشان در میان مردم بود، بلکه به عنوان معیاری برای سنجش شایستگی افراد در مسیر هدایت الهی نیز مطرح می‌شود. بعثت پیامبر (ص) به دلیل این صفات ممتاز اخلاقی، نشان می‌دهد که خداوند، قلوب پاک و رفتارهای نیکو را محل تجلی وحی و منشأ هدایت قرار می‌دهد.
تأثیر باور به برابری انسانها(بینهایت) بر فهم قرآن:
یکی از نکات کلیدی در دیدگاه علی اکبری، تأکید بر باور به برابری ذاتی تمام انسانها به عنوان مخلوقات خداوند است. ایشان معتقدند کسانی که به اصل "بینهایت اکبری" باور ندارند و تمام انسانها را آفریده‌ی یکسان خداوند نمی‌دانند، در فهم آیات قرآن دچار انحراف می‌شوند. این باور نادرست می‌تواند منجر به تفسیرهای تبعیض‌آمیز و خشونت‌آمیز از آیات شود، زیرا فردی که خود را برتر از دیگران می‌بیند، ممکن است آیات مربوط به جهاد یا برخورد با دشمنان وامرونهی درمعروف ومنکر را بهانه‌ای برای خشونت علیه گروه‌های دیگر انسانی قرار دهد.
برداشت‌های ناصواب از قرآن توسط گروه‌هایی همچون داعش:
گروه تروریستی داعش به عنوان نمونه‌ای بارز از برداشت‌های ناصواب و خطرناک از قرآن مطرح می‌شود. این گروه با تکیه بر تفاسیر افراطی و خشونت‌آمیز از برخی آیات، به کشتار بی‌گناهان، تخریب و ایجاد فتنه و آشوب در جهان اسلام پرداخته است. باورهای انحرافی این گروه، از جمله اعتقاد به برتری نژادی یا فرقه‌ای و تکفیر گسترده مسلمانان، ناشی از عدم درک صحیح مفاهیم توحیدی و عدالت‌محور قرآن است. آن‌ها با نادیده گرفتن آیات رحمت، مدارا و برادری اسلامی، چهره‌ای خشن و غیرانسانی از دین مبین اسلام به نمایش گذاشته‌اند.
این گروه با تقلیل مفاهیم عمیق قرآنی به ظواهر سطحی و جدا کردن آیات از سیاق و شأن نزول آن‌ها، به تفاسیری دلخواه و مغرضانه دست می‌یازند که با روح کلی آموزه‌های قرآن در تضاد است. برای مثال، آیات مربوط به جهاد در شرایط خاص و برای دفاع از مظلومان را بهانه‌ای برای تجاوز و کشتار غیرنظامیان قرار می‌دهند. این در حالی است که قرآن کریم همواره بر حفظ جان انسانها و رعایت عدالت و انصاف تأکید دارد.
پیوند پندار، گفتار و کردار نیک با رستگاری قرآنی:
دیدگاه علی اکبری بر این اصل استوار است که رستگاری با قرآن، نیازمند هماهنگی و یکپارچگی درونی و بیرونی انسان است. پندار نیک (داشتن باورهای صحیح و خداپسندانه)، گفتار نیک (بیان حق و دوری از دروغ و تهمت) و کردار نیک (انجام اعمال صالح ونیکو) سه رکن اساسی در این مسیر هستند. کسی که در اندیشه، گفتار و عمل، مطابق با آموزه‌های قرآن حرکت کند و از صفات رذیله دوری جوید، زمینه‌ی رستگاری را برای خود فراهم می‌سازد. در مقابل، کسانی که درونی ناپاک و رفتاری ناشایست دارند، هرچند به تلاوت قرآن بپردازند، از نور هدایت آن بهره‌ی چندانی نخواهند برد.
نتیجه‌گیری:
با توجه به دیدگاه علی اکبری و بررسی نمونه‌هایی همچون زندگی پیامبر اسلام (ص) و عملکرد گروه‌هایی نظیر داعش، می‌توان دریافت که رستگاری با قرآن، ارتباط تنگاتنگی با سلامت اخلاقی و باورهای صحیح انسان دارد. داشتن پندار، گفتار و کردار نیکو و باور به برابری ذاتی تمام انسانها به عنوان مخلوقات خداوند (بینهایت) زمینه‌ی فهم عمیق و عمل صحیح به آموزه‌های قرآن را فراهم می‌سازد. در مقابل، باورهای نادرست و فقدان اخلاق نیکو می‌تواند منجر به برداشت‌های ناصواب و گمراهی شود. بنابراین، برای دستیابی به رستگاری حقیقی از طریق قرآن، لازم است که انسان در تمام ابعاد وجودی خود، در مسیر حق و عدالت گام بردارد و از هرگونه تبعیض و خشونت دوری جوید.
Azad
برچسب‌ها: علی اکبری, آزاد, آرامش معنوی, زمین متحد