ما که از اولیای الهی و معصومین (ع) بزرگترنیستیم که بگوئیم تقیه یا سکوت مصلحتی به شرط کمترین هزینه برای مردم ...قابل تحمل نیست. با این حال فکرمی کنیم باید نگاهمان از عالم کثرت به عالم وحدت باشد درسالهای اخیر توسعه ی فرهنگی صداوسیما تا اینجا بوده که اجازه می دهد زوجهای حلال دربرنامه های تلویزیونی یکدیگر رادرآغوش بگیرند...ولی هنوز دهاتی ها از صداوسیما جلوترند ودر روستاها رقصهای محلی مثل کردی راپاس می دارند...همه ، آدمها و سالمندانی را دیده ایم که دراوج غم یا شادی بی اختیار می رقصند چرا که رقص برای سلامتی مزایای فراوانی دارد به یک سخن کل عالم در رقصند. درسالهای آخرپهلوی صداوسیمای ملی سعی می کرد هنر رقص را به شکلی خانواده پسند ارائه کند ولی پس از انقلاب رقص کلا تعطیل شد! اما سالهاست که هنرمندان درخارج از ایران بدون الگوی مناسب می رقصند آن هم اغلب به شکلی زننده! والبته این باعث نشده که مردم تماشا نکنند حتی خانواده های به شدت مذهبی هم به چشم کنیز و کفار... از کنارآنها عبورمی کنند والبته جوانان بی نیاز از دورهمی های خانوادگی و تماشای جمعی! می توانند همه چیزرا درگوشیهای شخصی ببینند...درآثار هنرمندان خارج از کشور رقص تبدیل شده به بدن نمائیهای مبتذل عده ای دختر... واثری از رقصهای عاشقانه دونفره یا موزون گروهی نیست! وما همچنان امیدواریم تا دلسوزان فرهنگی و سلامت کشور در زمینه ی رقص دست به نوآوریهای مشروع بزنند ودر صداوسیما با هزاران کارمندومتخصص رقصهای گروهی سالم برای مردم اتوکشیده ی شهری نیز تعریف شود...انشاالله
برچسب‌ها: علی اکبری, تحول سبز, زمین متحد, ایران